Zama - Podróż do serca kolonialnego majestatu i psychologicznej otchłani!

“Zama,” film argentyńsko-polski z 2017 roku, w reżyserii Lucrecii Martel, przenosi widzów do XVIII-wiecznej Ameryki Południowej, konkretnie do hiszpańskiej kolonii. Opowieść skupia się na Don Diego de Zama, kapitanie kolonialnym, który tkwi w pułapce oczekiwań i frustracji.

Fabuła filmu toczy się wokół nieustannej walki Zamy o awans i powrót do Hiszpanii. Marzy o uznaniu, prestiżu i wygodnym życiu, ale jego ambicje napotykają na liczne przeszkody. Burekracja kolonialna jest niezwykle skomplikowana, a jego nadrzędni przełożeni traktują go z pogardą. W tej atmosferze niepewności i beznadziejności Zama wpada w spiralę obsesji.

Zama staje się coraz bardziej oderwany od rzeczywistości, tracąc kontakt z logicznym myśleniem. Jego pragnienia i ambicje przybierają formę urojeń, a granica między tym co realne, a tym co wyimaginowane zaciera się. W tej podróży przez mentalną otchłań, Zama spotyka szereg osobliwych postaci: Indian, urzędników kolonialnych, kobiet o niejasnej przeszłości. Każda z nich wnosi coś nowego do jego wewnętrznej walki, pogłębiając jego psychologiczną udrękę.

Aktorzy i ich kreacje:

Daniel Giménez Cacho w roli Zamy, doskonale oddaje emocjonalne turbulencje bohatera. Jego mimika i gestykulacja są mistrzowskie, a widz nieustannie zastanawia się, gdzie kończy się realność, a zaczyna się obsesja. Lola Dueñas jako Luciana dodaje do historii elementy tajemniczości i niepewności. Matheus Nachtergaele w roli Jose tworzy kontrastową postać - brutalnego, ale realistycznego reprezentanta kolonialnej rzeczywistości.

Tematy i symbolizm:

Film “Zama” to o wiele więcej niż tylko opowieść historyczna. Martel wykorzystuje kontekst kolonializmu do eksploracji zagadnień ludzkiej natury: ambicji, frustracji, pożądania i upadku moralnego. Zama staje się symbolem jednostki uwikłanej w systemy władzy, które uniemożliwiają jej rozwój i spełnienie.

Symbolika filmu jest bogata i wielowarstwowa. Krajobrazy Ameryki Południowej - surowe, dzikie, nieokiełznane - odzwierciedlają stan psychiczny bohatera. Kolonialne budynki, z ich monumentalną architekturą, są symbolem władzy, która przygniata jednostkę.

Produkcja i estetyka:

• Reżyseria: Lucrecia Martel
• Scenariusz: Lucrecia Martel, na podstawie powieści Antonio di Benedetto
• Muzyka: Fernando Velázquez

“Zama” to film o niezwykłej estetyce. Zdjęcia są malownicze i nastrojowe, a muzyka Fernado Velázqueza potęguje atmosferę tajemniczości i napięcia. Martel umiejętnie łączy elementy realizmu z elementami surrealizmu, tworząc obraz niepokojący i zapadający w pamięć.

Podsumowanie:

“Zama” to film, który na długo pozostaje w pamięci widza. Jest to dzieło o złożonej tematyce, które skłania do refleksji nad ludzką naturą i wpływem systemów władzy na jednostkę. Niewątpliwie jest to jeden z najciekawszych filmów z 2017 roku.

Czy “Zama” to film dla każdego?

Nie, “Zama” nie jest filmem łatwym w odbiorze. Wymaga skupienia i refleksji. Jeśli szukasz typowej ekranowej rozrywki, pełnej akcji i efektownych scen, to ten film nie będzie dla ciebie. Ale jeśli jesteś gotowy na intelektualne wyzwanie, na podróż przez psychologiczną otchłań bohatera, to “Zama” z pewnością cię zaskoczy.